В Вооруж. Силах СССР с 1.8.70.
Окончил Харьковское ВВАУЛ.
В Респ. Афганистан с мая 1985.
Совершил 24 боевых вылета с целью нанесения бомбово-штурмовых ударов по очагам сопротивления пр-ка, базам и складам с оружием и боеприпасами. 8.8.1985 при нанесении бомбового удара по каравану с оружием и боеприпасами его самолет был обстрелян из крупнокалибер, пулемета, получил повреждение и, потеряв управление, врезался в землю.
П. погиб.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в г. Волковыск Гроднен, обл. БССР.
Вот эти данные были взяты из белорусской книги памяти:
ПІВАВАРАЎ Уладзімір Іванавіч
Нарадзіўся 4. 12. 1949 г. ў г. Канстанцінаўка Данецкай вобласці. Украінец. Член КПСС з 1975 г. Маці, Настасся Мітрафанаўна, памерла ў 1961 г., бацька, Іван Емялья-навіч, памёр у 1977 г. У 1967 г. Уладзімір скончыў сярэднюю школу, марыў стаць ваенным лётчыкам, але не атрымаў дазволу медкамісіі. Скончыў 3 курсы Хар-каўскага авіяцыйнага інстытута. Пасля настойлівых трэ-ніровак Валодзю прынялі на 2-і курс Харкаўскага вышэйшага ваеннага авіяцыйнага вучылішча лётчыкаў,якое ён скончыў у 1972 г. Служыў у ГДР, Беларусі,Грузіі. У лютым 1985 г. добраахвотна паехаў у Афганістан. Маёр У. I. Півавараў загінуў 8. 8. 1985 г. пры выкананні баявога задання. Пахаваны ў г. Ваўкавыску.
Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.
У У. I. Піваварава растуць сын Андрэй і дачка Настасся.
... Гэта быў яго 25-ы баявы вылет. Камандаванне паставіла задачу знішчыць душманскі караван. Калі самалёт выходзіў з пікіравання, чарга з варожай буйнакалібернай зенітнай устаноўкі абарвала жыццё У. I. Піваварава.