Вот эти данные были взяты из Всесоюзной книги памяти: 

МАКАРЕВИЧ Владимир Андреевич, прапорщик, техник группы обслуживания самолетов, род. 1.01.1937 в дер. Светочь Березовского р-на Брест, обл. БССР. Белорус. Работал в шахтоуправлении г. Луганск.
В Вооруж. Силы СССР призван 10.9.59 Александровским РВК Луган, обл.
В Респ. Афганистан с июня 1983.
Проявил себя хорошо подготовленным специалистом, самоотверженным и мужественным воином.
При выполнении боевого задания тяжело заболел и 10.8.1984 умер.
Нагр, медалью "За боевые заслуги" и орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в дер. Первомайская Березовского р-на.
 

Вот эти данные и фото были взяты из белорусской книги памяти:



МАКАРЭВIЧ Уладзімір Андрэевіч
Нарадзіўся 1.1.1937 г. ў в. Светач Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Беларус. Бацькі рана памерлі. У пачатку 1950-х гадоў Уладзімір скончыў 8 класаў Све-тацкай школы. Сярэднюю адукацыю атрымаў у вячэрняй школе, калі служыў прапаршчыкам у Групе савецкіх войск у Германіі. У 1959 г. прызваны ў Савецкую Армію Аляксандраўскім РВК Луганскай вобласці. Пасля заканчэння абавязковай службы застаўся на звыштэрміновай. У 1967 г. і 1972 г. служыў у Егіпце, у 1972—1978 гг.— у ГДР, потым у Беларускай ваеннай акрузе. У 1983 г. накіраваны ў Афганістан, дзе захварэў на брушны тыф, памёр 10.8.1984 г. Пахаваны ў в. Першамайская Бярозаўскага раёна. Узнагароджаны медалямi «За бездакорную службу я, «За адзнаку ў воінскай службе" і інш. У У. А. Макарэвіча трое дзяцей — дочкі Ірына, Галіна і сын Аляксандр.