СКУРЧАЕВ Геннадий Титович
| Рядовой, стрелок-водитель мотомангруппы погранвойск. Родился 08.12.1968 г. в д. Корени Светлогорского р-на Гомельской обл., белорус, чл. ВЛКСМ. Закончил СПТУ-50 в г. Светлогорске. В ВС СССР призван Светлогорским РВК 10.12.1986 г. В Республике Афганистан участвовал в 24 боевых операциях, рейдах, проводках транспортных колонн, где зарекомендовал себя смелым и мужественным воином. Погиб 14.06.1988 г. в ходе боя, действуя в составе минометного взвода. Награжден медалями «70 лет Вооруженных Сил СССР», «За отличие в охране государственной границы СССР», посмертно орденом Красной Звезды. Похоронен в родной деревне. Его имя присвоено пионерским отрядам Давыдовской, Хомичской и Светлогорской ср. школ. Вот эти данные были взяты из Всесоюзной книги памяти: СКУРЧАЕВ Геннадий Титович, рядовой, стрелок-водитель мотоманевр, группы погранвойск, род. 8.12.1968 в дер. Корени Светлогорского р-на Гомельской обл. БССР. Белорус. Закончил СПТУ-50 в г. Светлогорск. В Вооруж. Силы СССР призван 10.12.86 Светлогорским РВК. В Респ. Афганистан участвовал в 24 боевых опер-ях, рейдах, проводках транспортных колонн. Проявил себя смелым и мужественным воином. Погиб 14.7.1988 в ходе боя, действуя в составе миномет, взвода. Нагр, медалью "За отличие в охране государственной границы СССР" и орд. Красной Звезды (посмертно). Похоронен в родной деревне. Вот эти данные были взяты из белорусской книги памяти: СКУРЧАЕЎ Генадзь Цітавіч Нарадзіўся 8.12.1968 г. ў в. Карані Светлагорскага раёна Гомельскай вобласці-Беларус. Член ВЛКСМ. Маці — Вольга Васілеўна, бацька — Ціт Маркавіч. У 1985 г. Генадзь скончыў Хоміцкую сярэднюю школу Светлагорскага раёна, у Светлагорскім ПТВ № 50 набыў спецыяльнасць зваршчыка. У 1986 г. вучыўся ў Светлагорскай аўташколе ДТСААФ, працаваў у механічных майстэрнях саўгаса «Горкі». У верасні 1986 г. прызваны ў Савецкую Армію Светлагорскім АГВК. Служыў у Афганістане. Радавы, вадзіцель аўтамабіля Г. Ц. Скурчаеў загінуў 14.6.1988 г. ў час баявой апе-рацыі. Пахаваны ў в. Карані. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (пасмяротна), медалём «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай граніцы СССР». 3 артыкула I. Хомчанкі «Узнагароджаны пасмяротна» ў светлагорскай газеце «Агні камунізму» ад 4 красавіка 1989 г. ...Афганистан нібы высвечвае кожную рысу характару. Людзі шчодрай душы, сумленныя тут заўсёды ў цэнтры ўвагі, да іх звычайна цягнуцца астатнія. Такім, па сведчанню баявых сяброў, быў Генадзь Скурчаеў. «Залатыя рукі ў хлопца»,— не раз казаў камандзір узвода. I калі хто-небудзь з маладых вадзіцеляў не мог знайсці прычыну нейкай паломкі, раіў: «Падыдзі да Скурчаева». Свой 3IЛ-131 ён заўсёдьі трымаў у выдатным тэхнічным стане... Верталёт даставіў дэсантную групу да аднаго з кішлакоў. Баявая задача — ачысціць сяло ад бандытаў — была выканана дзёрзка і хутка. У гэтым баі рашучасцю і сумлен-насцю вызначыўся радавы Генадзь Скурчаеў, які быў другім нумарам кулямётнага разліку. За гэты бой яго ўзнагародзілі медалём «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай граніцы СССР»... У восем гадзін раніцы ён прывёў свой гружаны боепрыпасамі ЗІЛ у раён баявых дзеянняў. Тут ішоў жорсткі бой. 3 захопленага кішлака інтэнсіўны агонь вялі «духі». Нашы адказвалі стральбой з кулямётаў і мінамётаў. Не хапала боепрыпасаў. Генадзь прыбыў своечасова. Спыніў машыну паміж двума мінамётнымі разлікамі, каб можна было хутка выгрузіць цяжкія скрыні з мінамі. У гэты час ён, вадзіцель, павінен заставацца ў кабіне машыны. Але Генадзь падняўся на борт, каб дапа-магчы таварышам. Душманская міна ўзарвалася побач з машынай, здэта-наваў адзін з зарадаў у грузавіку. Магутны выбух абарваў чатыры ма-ладыя жыцці. Смяротна паранены асколкамі, упаў з борта машыны на зямлю і Генадзь Скурчаеў. «Калі мы падбеглі,— успаміналі сябры,— ён папрасіў, каб яго паклалі на спіну. Расплюшчыў вочы, сказаў толькі: "Ну, вось і ўсё...» |