В Вооруж. Силы СССР призван 13.5.87 Оршанским ГВК Витеб, обл.
В Респ. Афганистан с окт. 1987.
Неоднократно принимал участие в доставке боеприпасов, военного имущества и продовольствия войскам, ведущим боевые действия. 4.11.1988, следуя в составе колонны на автомобиле, в р-не нас. пункта Айбак провинции Саманган попал под обстрел пр-ка. Его автомобиль загорелся. При попытке сбить пламя К. был тяжело ранен и скончался.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен на родине.
Нарадзіўся 1. 1. 1968 г. ў г. Ашмяны Гродзенскай воб-ласці. Беларус. Член ВЛКСМ. Бацька, Віктар Казіміра-віч, сакратар парткома калгаса імя Багушэвіча Ашмянскага раёна, маці, Раіса Пятроўна, памерла ў 1987 г.
У 1983 г. скончыў 8 класаў Ашмянскай сярэдняй школы № 2, у 1986 г. — чыгуначнае вучылішча ў Мінску. Пра-цаваў памочнікам машыніста на ст. Орша Беларускай чыгункі. У маі 1987 г. прызваны ў Савецкую Армію Аршанскім РВК. Служыў у Афпаністане, вадзіцель.
Радавы С. В. Клінцэвіч загінуў 4. 11. 1988 г. Пахаваны ў г. Ашмяны. Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Імем С. В. Клінцэвіча названа вуліца ў г. Ашмяны.
... У той дзень аўтакалону атакавалі душманы. Сяргей быў паранены, аднак працягваў весці машыну. Сілы пакідалі яго. Машына Сяргея ўдарылася ў другую пад-
бітую машыну. Апошнія словы Сяргея былі: «Хутчэй выклікайце падмацаванне». Пасля гэтага ён страціў прытомнасць і, не прыходзячы да памяці, памёр ад атрыманых ран.